Prolog

PROLOG

-Podaj mi to! - krzyknął chłopiec w brązowych włosach. Zwrócił głowę w kierunku dziewczynki. Budowała właśnie zamek z piasku, który legł w gruzach przez kolorową piłkę. Popatrzyła na niego złowrogo i odrzuciła ją. Przez przypadek trafiła go w twarz. Upadł na piasek, a blondynka podbiegła do niego, żeby mu pomóc.

- Przepraszam! To było niechcący! – powiedziała pięciolatka.

- Dobrze – odpowiedział lekko sepleniąc – ja też przepraszam, za twój zamek. – Ale po chwili dodał – Mój i tak był lepszy.

Chłopiec zaśmiał się, a zdenerwowana dziewczynka wzięła garść piasku i sypnęła ją prosto w bruneta.  Bez wahania poszkodowany zrobił to samo. Po kilku minutach cali byli obklejeni piaskiem. Zatroskane mamy podbiegły do nich i przywróciły pociechy do porządku. Wzięły dzieci za ręce i ruszyły w kierunku oceanu. Kobiety nawiązały ze sobą kontakt, a maluchy uspokoiły się. Po wyjściu z wody, matki posadziły ich na tym samym kocu i otuliły ręcznikiem. Podały kanapki, a dzieci zajęły się jedzeniem.  Po chwili chłopiec odezwał się do jeszcze mokrej blondynki:

- Jednak twój zamek był lepszy - na to dziewczynka odpowiedziała mu triumfalnym uśmiechem.

***

Heeej :) Nie zniechęcajcie się tym prologiem. Pisałyśmy to we dwie i jakoś nie pykło, ale nie chciałyśmy już tego zmieniać, bo chciałyśmy pisać dalej. Następne rozdziały są ciekawsze i o wiele lepiej napisane (tylko przez jedną osobę). Musicie mi uwierzyć na słowo :) Czytajcie dalej i oczywiście komentarze są mile widziane (wtedy ten blog nie wygląda tak żałośnie xd).

@TheBeatlesTime i @foreverciastko